Kimse Kaybetmez Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Oturup kalkmayı bilmez selâmsız
Kitâba sığmıyor harbi kelâmsız
İmânsız İhlâssız ölüp selâsız
Gidenlerden başka kimse kaybetmez

Kelâmullâh engin deniz dalmazsan
Fenne bilme ilme fikir salmazsan
İlim Çin'de diye gidip almazsan
Cehâlet sendeyken kimse kaybetmez

İnsanın kalbini Allâh yarattı
İnsan baştan başa bakın sanattı
Mecnun'u Leylâ'ya aşkla arattı
Aşkla yola çıkan kimse kaybetmez

Kimileri vardır varlığı zulüm
Ettiği zulümle hakeder ölüm
Böylesi fazlalık bilesin gülüm
Kendisinden başka kimse kaybetmez

Bâzen çok akıllı sanan kendini
Elbet ele verir yalan kendini
Giden başkasını, kalan kendini
Bulur, kimseler kimseyi kaybetmez.