Karşımıza erken çıkmış insanları,
Yolun dışına sürerken;
Birgün geri dönüp,onu deliler gibi arayacağımızı,
Hiç hesaba katarmıydık?
Hayat her zaman cömert davranmaz bize,
Tersine,çoğu kez zalimdir,
Her zaman aynı fırsatları sunmaz,
Toyluk zamanlarını ödetir bizlere..
Hoyratça kullandığımız arkadaşların,
Eskitmeden yıprattığımız dostlukların,
Savurganca harcadığımız sevdaların,
Hazin hatırası ile yapayalnız kalırız bir gün....
Bir akşam üstü kimseler kalmaz yanımızda,
Dönüp bakarız hep arkamıza,
Kimiz,neyiz biz,neciyiz?
Suyun altında nefesimizin,
Son hava kabarcıklarını,
Salarcasına bizden uzaklara,
Çözülür geride kalanların ipleri,
Akıntıya karışıp giderler bir öğlen vakti...
Gecenin sessizliği çökünce üzerimize,
Kalp atışlarının kapı tokmağı misali,
Sonsuzluğun kapısını çalarız.....
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!