Fırtınalı yaşam, bir deli dolu,
Bir huzurevi, bir yalnızlık, hüzün.
Ölümü beklemek var, eli kolu,
Bağlı, huzurunda gece gündüzün.
Hazince sessizlik... Kimse kalmadı.
Kimseler kalmadı Ya Rabbi, eyvah!
Sofraların, suyun, hayatın tadı,
Eskisi gibi mi? 'Elhamdülillah'.
Hevesler yarıda, hayaller noksan,
Ayak gidecekti, eller tutacak.
Üç beş kişi ağlar, ve dua, ezan,
Bir tabut, bir mezar olup yatacak.
2010, Kadıköy
(Altınoluk Dergisi, sayı 289)
Şahin Cahit YanıkKayıt Tarihi : 22.3.2023 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!