670.KİMSE KALMADI..
Kime güveneyim kime kanayım,
Evimi açıp da sofra kurayım,
Sırlarımı verip pişman olayım,
İnsanlar değişti mertlik kalmadı.
İki laf söylesem hemence yayar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla