Kimse kalmadı.

670.KİMSE KALMADI..
Kime güveneyim kime kanayım,
Evimi açıp da sofra kurayım,
Sırlarımı verip pişman olayım,
İnsanlar değişti mertlik kalmadı.

İki laf söylesem hemence yayar,
Emanet olunmaz bir anda cayar,
Kendini uyanık beni saf sayar,
Mayalar bozuldu asıl kalmadı.

Bir yabancı gelse gıybetim yapar,
Yanımda söylemez arkamdan sayar,
Para vermez isem tefeye koyar,
Cimriler çoğaldı cömert kalmadı.

Anadan atadan yoktur utanan,
Haksızlar çoğaldı torpil atanan,
Devletin malını ediyor talan,
Haklıyı haksızı bilen kalmadı.

Ortada sürtüyor ince fistanla,
Utanmadan bir de takar koluna,
Nasihat dinlemez hepsi boşuna,
Hocayı alimi bilen kalmadı.

Anayı babayı gelin istemez,
Evinde ocakta yemek pişirmez,
Elinden ekşimiş ayran içilmez,
Ebeyi dedeyi bilen kalmadı.

Torunlar büyüyor nasipsiz Haktan,
Gelsin helal haram geçer kursaktan,
Zina serbest hınzır eti kasaptan,
Helalı haramı bilen kalmadı.

Gelecek kıyamet bize yakında,
Hüdayi der insan derin uykuda,
Mevlamız acısın çoluk çocuğa,
Kabiri sıratı bilen almadı.

17.09.2018//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU