O kadar kıymetli gördün kendini,
Başka kimse sana naat çaldı mı.
Terk etti kim varsa yıkıp bendini,
Bir bak etrafında kimse kaldı mı.
Sandın öyle sürer öyle düşkünler,
Usanıp gidenler, sökün sökünler,
Nerdeyse bağırıp geldi bugünler,
Dön bak etrafında kimse kaldı mı.
Çekenin beyninde kıvılcım çakar,
Sabrı da alevdir, durmadan yakar.
Tahammül dediğin bir öf'e bakar,
Sen bak etrafında kimse kaldı mı.
Var sandığın herkes ırak yerdeler.
Bak, bak iyice bak varsa nerdeler,
Kalktı vefa denen büyük perdeler,
Gör bak etrafında kimse kaldı mı.
Dünya kurgusunu çok üzre kurdu,
Gelen herkes görür bunu okurdu,
Bir yalnız kalırsan, yerin çukurdu,
Çık bak etrafında kimse kaldı mı.
Artık bitmeyen hoşgörüyü düşle,
Gül hatır çekmedi boş sürüyüşle,
Kalmazdı, olmazdı bu yürüyüşle,
Yok bak etrafında kimse kaldı mı.
Sesine ses vermez sesini duyan,
El çekti, kim varsa daim koruyan,
Yol buraya kadar, kalk artık uyan,
Kalk bak etrafında kimse kaldı mı.
03.09.2024
Erkan SaltanKayıt Tarihi : 4.9.2024 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!