Sisler iniyor sessizce,
Gövdemin kül rengi vadisine,
Alçı bir yürek ver bana,
Suyla karınca tazeliyeyim.
Bütün gece gözlerim,
Bahçede gezinen,
Benzer iki kocaman köpeğe,
Anılarımı alıp gitme,
Yapayalnız kalmasın yüreğim.
Biliyor musun?
Ben tüm aşklarımı,
Cumartesi gecesi,
Yalnızlıklarıma gizledim.
Kimse görmesin...
Belki de yalnızlığımız,
Mutluluğumuzdur bizim
Kim bilir....
Kayıt Tarihi : 31.5.2013 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yârimi üzdüğüm günün akşamı
![Mehmet Ali Yenidünya](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/31/kimse-gormesin-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!