Ah, gözünü sevdiğimin belalısı,
İnsan gündüz de mi girermiş insanın düşlerine,
İliklerine, zerrelerine kadar mı işlermiş,
Kemiklerinde sızı, yüreğinde acı mı olurmuş,
Yaş mı olup süzülürmüş gözlerinden yanaklarına?
Tanrı böylesine mi cömertçe izin vermiş
Sana?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
