Aynı pencereden farklı bakışlar sergileyen kumrular gibiyiz
Sabit bir yerimiz olmuyordu
Her gördüğünde bir başkası
Yeni bir yuva arayışı
Ve sayısız çalı çırpı düştü avuçlarımıza
Yorulduk ve yortuldu yüreklerimiz
Bir çığlığın en kısık tonuna düşüyorduk
Kimse farketmiyordu
Ve
Bir çığılığın en kısık tonunda
Kimse farketmesin diye
Sıkı sımsıkı sarılarak birbirimize
Göz yaşlarımız yüzümüzü ıslatmadan ağlıyorduk
Kimseler görmüyordu
Mutlu Esfer Fırat
Kayıt Tarihi : 7.8.2012 05:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!