KİMSE DUYMAYACAK
İçimden söylüyorum kimse duymayacak,
Leylağın ateşinin sümbüle değdiğini;
Kalk bulalım bu akşam da,
Ne olursa olsun kamerin tâ dibini.
Ufuklara siyanür dökeceğim ayrılık kokmayacak,
Rengine banacağım ter kokan şu derimi;
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık