Kimse Duymasın Şiiri - Hacı Halil İstanb ...

Sensiz ilk günün yarını
Monoton bir yaz akşamı
Çıktı geldi üç eski dost
Ne aralık yapıştık
akdenize
nasıl geldik kaleiçine

İçtiğim hatır niyetine bir
kadeh
Oldu kafalarımız işte bir
dümbelek

Aman Allahım millette bir neşe
bir neşe şarkılar hele o türküler
fıkralar sebebsiz gülmeler
Hiç kimse bilmiyordu
neyi kutladığını
ama yinede
kutluyorlardı işte

ve an geldi hepimiz
unuttuk nerede olduğumuzu
saatlerinde bir anlamı
kalmamıştı
ben hiç böyle olmamıştım

Aslında hepimizin morali bozuktu
ve bir kılıç gibi çekildi
cüzdan aralarından resimler
Anlattı herbiri hikayesini
Derdime dert kattım
üç eski dost için

Hayallerin depreminden
bir dağ oluşturduk
Adınada gönül dağı dedik
ve karar aldık
en kıymetli madeni
kalbimizi oraya gömdük

Sildik hafızamızdan
o dağın adresini
Artık yaşamasına yaşıyoruzda
öylesine işte
Kimseler duymasın
bir kalbimin olmadığını

Şimdi yumruk yumruğa
zamanla savaşacak kalbim
Bir dağ başında
yalnızlığına ağlayacak
Mevsimlere direnecek
Kurumuş yapraklara
karışacak

Yerini sadece
güvercinlerin bildiği kalbim
Ormanlar kök salacak
senin üzerinde
Dünya durdukça
sende var olacaksın

Zamanı gelince
kalbimi arayacaklar
Kim nerden bulacakki
Belki bir şelalede
bir damla su

Belki saçlarda dolaşan
Serin bir meltem
belkide beyazlar arasında
bir kardelen

Kim nerden bulacakki
Belki asırlık bir çınar
Dünya gibi
benim kalbim
Tahminlerin
ötesinde yeşil

Hayallerim gibi
mavi
Dünyaya karışmış
kahraman kalbim
kimseler duymasın
kim nereden bulacakki.