Kimse Duymasın Şiiri - Ramazan Kağnıcı

Sorarsın dünyanın durumu nedir?
Sana söylüyorum, kimse duymasın
Meraktaysan halkın hali nicedir.
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Makamı kapıyor giyenler kürkü
Herkesin çaldığı ayrı bir türkü
Kümeste bekçidir, bildiğin tilki
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Tahtalar çürümüş, tutmuyor çivi
Hanımlar dışarda unuttu evi
Cüceler, sanırsın dünyanın devi
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Fiyatlar yükseldi bahane çipe
Çuvaldaki unlar serilir ipe
Her insan dönüştü başka bir tipe
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Göller değil sütler tutmuyor maya
Züğürtler parasız çıkıyor aya
Vicdanın içinde gizlenmiş kaya
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Parayı verenler çalar düdüğü
Zengin ağaların olur dediği
Doğru! Müslümanın faiz yediği
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın

Neler doğuruyor şimdi kazanlar
Taşlanıyor artık doğru yazanlar
Devleti sömürdü bana kızanlar
Sesiz söylüyorum, kimse duymasın

Çiğilli’yim bilmem, beni kim anlar
Doğruya dönüştü gördüğüm yanlar
Garibanı ezer şimdi kanunlar
Sessiz söylüyorum, kimse duymasın