Kimse “Dur” diyemez! Şiiri - Ömer Dalman

İnsanoğlu mu, maymun bozması mı nedir bilmem ama
insanlar hem tek-tek
hem toplu halde
toplum halinde kaşındı.

hayallerinin önünü kendi kapadı.
sonra önünü kapadığını bile unuttu.
kaldırdı başını aval-aval göğe
bakakaldı...
kendi hayallerinden izler,
haber bekledi.
bütün yetkiyi, bütün yönetimi
kendi ötesinde ne varsa ona verdi.
çünkü aklınca kendi hep yeryüzünde meşguldü.
maddeyi şekillendiriyordu.

bir gün nasıl olsa sonu gelecekti;
o zaman insanoğlu
imana gelecekti.
unuttuğu hayallerini üstlenecekti tekrar.
yeniden yapılanacaktı.

ama olmadı...
çünkü çok önceden
insanlar hem tek-tek
hem toplu halde
toplum halinde kaşındı.
hayallerini göğe uğurlamayanları da hor gördü.
hayalleri başka yerlerde, başka bilinçlerde vücut buldu
o taraflara güç verdi...
kendi ise içini boşalttıkça boşalttı,
maddeyle doldurdu.
bitmedi-tükenmedi
sonu gelmedi.
madde hiçbir şeye yetmedi! ? ..

şimdi artık
bekliyoruz.
bekliyorum
onun hayallerinin kendi başına çökmesini! ..
ve kimsenin de hakkı yok karışmaya,
engel olmaya
merhamet etmeye bile...
oldu-bitti...

İnsanoğlu mudur nedir bilmem ama,
her kimse o, çoktan kaşındı! ..
bocaladı, kızardı-bozardı
boka sardı...
hayallerini kaybetti.

yakında
çok yakında
yapılanıp, güçlenip
üzerine çökecek hayallerin arenasını bekliyoruz.
kimse “dur” diyemez! ..

(Mart 2007)