Kimse Değil Şiiri - Emine Usta

Mevsimsiz düşerken yağmur bahçene
Yollarını diken kaplar
Gül değil...

Zamansız aklar düşerken saçlarına
Kollarına hüzün düşer
Mutluluk değil...

Biter yılların ömür adında
Çaresiz seyircidir yürekler
Tükenirken bedenin
Canını acıtan bir sitem olur
Zehir değil...

Maziye bir dönüp bakasın gelmez
Kışlardan yaz soramazken
Seni bağrına çaresizlik basar
Yar degil...

Gün gelir isminde unutulur
Yüreklere dahi sorulmaz olursun
Veda ederken bu âleme
Ağlayanın bile yağmur olur
Kimse değil...