Kimse bilmiyor Dilşah Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️KİMSE BİLMİYOR DİLŞAH - 9✍️📋
Sadece bir ilhamdan ibaret değil bunlar
Benim yaşadığımı kimse bilmiyor dilşah
Yıllar sonra sorarlar dede diye torunlar
Senle dolu maziyi bir şey silmiyor dilşah

Rüzgar gibice geçti sadet mi kaldı bizde
Mazide kalanları şimdi duyarım sözde
Rahat eder mi insan oturulur mu közde
Hangi yolu denesem inan olmuyor dilşah

Neyini unutayım neyini anlatayım
Yaşanılan mazinin hangisini atayım
Bana bir şeyler söyle kendimi avutayım
Senden sonra bir kere bahtım gülmüyor dilşah

Selam deyip de geçme muhtaç oluyor insan
Ölmeyince olmuyor gerçekleşmiyor nisyan
Bir haberin gelince ancak açar gülistan
Huzur denen nimeti gönül bulmuyor dilşah

Sevgiden daha sonra nolur dünya malından
Kim mutlu sona erdi bu dünya masalından
Dostlar bile dönüyor tutsalar da salından
Öldüğünde yanında kimse kalmıyor dilşah

İki kere çalmanı kapımın zili özler
Boş yollara bakmaktan yoruldu şimdi gözler
Ne söylesem boşuna kifayetsizdir sözler
Kader seni geriye neden salmıyor dilşah

Bu gidişle yazarım bu aşkın kitabını
Dört gözle bekliyorum sesini hitabını
Ay da aldı götürdü çok gördü mehtabını
Saat vuslat vaktini neden çalmıyor dilşah
06/07/2020 Veysel çakır