Kimse Bilmiyor Anne Şiiri - Kadri Kırmız ...

Yine gamlıyım geldim kabrin başına
Sen gibi halden anlayan olmuyor anne
Öyle düşmüşüm ki bir kul aşkına
Bildiğin gibi değil çok yakıyor anne

Bak şu acılar koynuma yan gelip yatmış
Daldan düşen yaprak hazana dalmış
Bu hasretlik taze girmiş kurşun gibi canımı yakmış
Kanım aktıkça doymuyor anne

İlk bakışta Azrail misali beni yokladı
Har ateşte tav demir ile dağladı
Yar güneşimdi şimdi elde hasreti kaldı
Gün karanlık ay geceye doğmuyor anne

Görmez oldu gözlerim artık kimseyi
Zehir tadı veriyor aşka bandıkça lokmayı
Sırtıma giydirilmiş çıkmaz gömleği
Eskiyip yırtılmaz solmuyor anne

Yak derse dünyayı yakar giderdim
Karaya ak derse doğrudur derdim
Tak derse koluna takar giderdim
Bülbüle dönmüşüm duymuyor anne

Ne anlatırım sevdamı sen iyi bilirsin
Baki değil dünya demiştin bir gün gelirsin
Korkarım bu hasretten bir gün ölürüm
Şu feleğin çarkı bir bana dönmüyor anne

6 Mart 2014, 21:57