Kimse bilmiyor Şiiri - Erbil Erden

Bilmiyor kimse kimsenin acısını,
Kimse sarmıyor kimsenin yarasını,
Karanlık geceleri o diş ağrısını,
Sabahı doğuran gecelerin sancısını,
Hiç kimse bilmiyor.
Bilmiyor hiç kimse neden güldüğümü,
Mezarlar kazıp içine kimleri gömdüğümü,
En çok sevdiklerimi tek tek vurup öldürdüğümü,
Kimse bilmiyor.
Bu gün seni gömdüm belkide kalbime,
Çiçekler bıraktım gözden uzak kabrine,
Kimse görmedi ağlarken,
Kimse bilmiyor,
Senin öldüğünü!

Erbil ERDEN