Kimse bilmezdi onu...
Ne annesi tam anlardı gözlerindeki fırtınayı,
ne bir dost sesi o sessizliğin anlamını çözebilirdi.
Ama ben…
Ben, içindeki dipsiz kuyuda boğulmayı seçtim,
her defasında isteyerek,
severek.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta