Kimse bilmezdi onu...
Ne annesi tam anlardı gözlerindeki fırtınayı,
ne bir dost sesi o sessizliğin anlamını çözebilirdi.
Ama ben…
Ben, içindeki dipsiz kuyuda boğulmayı seçtim,
her defasında isteyerek,
severek.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta