Sen söyleme mühürle dudaklarını
Yorgun bakışlı kalem kaşlı
Bizden önce de buradaydı
Toprağı öpen sabah güneşi
Silinip giderken yıldızlar
Gözlerinde bin bir hüzün
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Kim bilebilir hangi mevsimde kimin yüreğine yağmur yağar. Kim bilir niye toprak kokar insanın ömrü...
Çok güzeldi şiir.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta