Kimse Bilmez Şiiri - Aygül Zade

Kimse bilmez,
Bir kadının gülüşünde sakladığı fırtınaları.
O, herkesin önünde dimdik durur,
Ama gece olunca, yastığa sessizce akar gözyaşları.

İçinde bir yer vardır,
Kimsenin dokunamadığı, kimsenin göremediği…
Orada kırık hayaller, yarım kalmış sözler,
Ve bir daha asla geri gelmeyecek insanlar saklıdır.

Bir kadının acı çeken yanı,
Aslında kimseye gösteremediği yanıdır.
Çünkü bilir, gösterirse zayıf sanacaklar,
Oysa acılar onu en güçlü yapan yaralarıdır.

Her sabah aynanın karşısına geçer,
Yüzüne biraz umut, biraz makyaj sürer.
Saçlarını toplar, omuzlarını dikleştirir,
Ve “iyiyim” der, kırık dökük bir kalple bile.

Kimse fark etmez,
Onun sessizce verdiği savaşları.
Kendi içinde kaç kez öldüğünü,
Kaç kez yeniden doğmak zorunda kaldığını.

Bir kadının acı çeken yanı,
En çok da sevdiği insanın anlamadığında büyür.
Çünkü kalbindeki sevgiyi anlatacak kelime bulamaz,
Ve bazen en çok sevdiği tarafından incinir.

Ama yine de…
O, küllerinden doğar.
Gözyaşlarını siler, yaralarını saklar,
Ve hayatın ortasında dimdik yürümeye devam eder.

Çünkü bir kadın,
En çok acı çektiğinde güçlüdür,
Ve en çok güçlü olduğunda,
İçinde hâlâ kanayan bir kalp taşır…
AygülZADE ✍🏻