Kimse bilmez beni,
Kalbimde acan gülleri,
Ben hep sözünün eri !
An gelir, otururum evrenin altında, yapayalnız,
Bir damla yaş yuvarlanır, gözpınarlarımdan,
Düşer kalbime, ayrılır bin parçaya ;
Her bir parça seslenir sana : duy beni,
Her bir parça yakarır : sev beni.
Fakat, gören aldanır beni, sanır ki bu bir kaya !
Basar, geçip gider üstümden öylece ..
Ne yapsam nasıl etsem
Dağılmadan, dağıtmadan
Tutsam da kalbimi versem sana .
Kayıt Tarihi : 1.4.2020 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!