Ben de çok isterdim sevgilim
80’lerden kalma bir fotoğrafta kocaman gözlüklerimle gülümsemeyi
Ya da bir Çehov öyküsünde cahil bir arabacı olmayı
Hiç olmadı 60’larda yaşayan paragöz güç düşkünü bir kadın olmayı
Fakat o zaman tanıyamazdım işte seni
Ne sen beni ne de ben seni merak ederdim
En ufak parıltı bile olmazdık birbirimizin zihinlerinde
Belki de daha mutlu olurduk!
Ya da hiçbir anlamı olmazdı şu boş ceviz kabuğunun!
Kim bilebilir ki!
İşte sorun da bu ya
Kimse bilmez.
Kimse bilmez...
Kayıt Tarihi : 27.4.2018 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18 yaş. İzmir Balçova. Sena.
![Barış Kasap](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/27/kimse-bilmez-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!