Sonu gelmez düşüncelerimin,
Her hücre zerreciklerinde yeni, yeni,
Farklılıklar yaratırım, Kimse bilmez!
Kimse bilmez!
Nefret ve kinle kustuğum halde,
İçimde patlayan volkanları!
Kimse bilmez!
Küfre saplanmış bir hal teşkil ettiğimde,
İçimdeki sonsuz merhameti,
İşte bu yüzden kimse ne beni anlar,
Nede sonsuz bilginin getireceği yeni kuramları,
Bir düşünce boyutuyla sınırlandırılmış yaşamlar,
Basite indirgenmiş beyinlerin oluşturduğu saflardır!
Kayıt Tarihi : 22.4.2011 17:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!