Sus, kimse bilmesin derdini,
Anlatma, anlattıkça gülmezsin.
İçinde sakla ölümsüz sevgini,
Dost da olsa kimse bilmesin.
Ne yapacak el senin derdini,
Herkes düşünür kendi keyfini,
Sessizce çek sen içini,
Ağla, ağladığını kimse bilmesin.
Gözyaşlarınla düşmanını güldürürsün,
Dost bildiklerin yanında küçülürsün,
Bu dertle kavuşmadan çürürsün,
Sabret, kimseye güvenmeyesin,
Güçsüz olduğunu kimse bilmesin.
Kayıt Tarihi : 30.9.2003 02:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!