Kimse Bilemez Şiiri - Katrei Kadir

kimse bilemez yarın ne olacağını
kiminle küsüp kiminle barışacağını
belkide yıllardır görmediklerinle karşılaşacağını
hayat bir sürpriz yapacak belki sana
hiç beklemediğin bir anda
yada en mutlu olduğun anı yaşayacaksın hayatında
keşke olsa dediklerin, belkide gerçeklerin
hayatla buluşacaksın belki
bir yunus olup akacaksın içinden
yada bir damla olacaksın mutluluk gözyaşlarından
kimbilir belkide bir kuş gibi çatıların gökyüzüyle buluştuğu yerleri keşfedeceksin
bir ağaçta olabilirsin koskoca ormanda yalnız,
kocaman ve küçücük yapacak seni hüznün
bence bir gül olmalısın
tomurcuğundaki aşk damlalarıyla sulanmalı toprağın
toprağında ben olmalıyım
ayrıldığımız zaman başka yolu olmamalı
senin yerini doldurmamalı hiçbir dikenli mahluk
sadece sensin; senim aslında ben
aslında sen ben olmalısın
gülü olmayan toprağa su verilmediğinde acı çekmeli
kendi değerini anlamalısın benliğimde
aslında sen ben olmalısın
sen hayatken, yunuslara sevgli olmalı
bir orman gibi gür, gökyüzü kadar engin olmalısın
belkide ölümdür bizimkisi, ben ölü sen ölüm
yine buluşuyor yollarımız
ayrılmadık bak
bu sefer başka olursun damlayken
mutluluktan değilde bana ağlarsın sanki, ölüye
ağlama sakın, ben sana geliyorum; ölüme
hayat bu sefer ölüdür sanki, yunus da ölüm
ölüm ölüyle ıslanır ve toğrağa düşer yani ölüme.
gül ölüdür artık topraktan ayrıldığı güne
dedimya sana yarın ne olacağını kimse bilemez….