Kimse anlayamaz derdimi kederimi
Yanlızlığımın çığlıklarını kimse duyamaz
Egenin poyrazı dağıtır çığlıklarımı dört bir yana
Savrulur dağlara,ovalara,mavi sulara
Hep kalbsiz insanlarla savaştım.
Yüreğimdeki sevgi çiçekleri vermeye çalıştım
Çiçeklerimi kökleyip kurutmaya çalıştılar
En büyük hazinem sevgi,onlar kaybettiler
Manasız bakışlardan artık usandım
Gerçek dostlukları aradım
Hep çıkar ilişkisi,artık bunlardan sıkıldım
Sorun bende mi dürüst insan bulamadım
Sadece isdediğim güvendi bu acımasız hayatta
Neye elimi attıysam güven vermedi bana
Çokmu zor insanlara,yürekli olmak
Bir karmakarışık oyunun içindeyiz
Bu oyunun adı hayat
Herkes birbirinin kuyusunu kazmaya çalışıyor
Ellerine ne geciyor?
Dünya malında gözüm yok
Serseri yüreğime diyecek lafım yok
İsdediğim yanlızca güven sadece güvendi
1nisan 2006
şirinyer /izmir
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 14:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!