Sıradağların zirvesine koydum gençliğimi,
Dokunmasın erişmesin kimse,
Dikenler döktüm , çiviler çaktım
Ulaşmasın , kirletmesin kimse
Çıkmaz sokakların çıktığı yere gömdüm umutlarımı,
Bulamasın , kanatmasın kimse
Tuzaklar kurdum , çitler çektim
Aramasın , sormasın kimse
Gökkuşağının renklerine sakladım hayallerimi,
Kırmasın , boyamasın kimse
Dualar ettim , bulutlar koydum
Karartmasın , soldurmasın kimse
Ey! Kimsesiz kimse
Söküldüğün yerde gülümse
Yalnızlığının son deminde demle çayını..
Ve yine son kez.
Gülümse 40 yıl hatrın kalsın,
Dağlar için .. Sular için..
Huzeyfe Dağlı
Kayıt Tarihi : 17.6.2017 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!