Kimse Şiiri - İbrahim Halil Demir

Baş koymuşum sevdan yoluna,
Kimse döndüremez bu yoldan beni.
Doldurmuşum sevdan ağılı şerbetini aşkın bardağına,
Kimse caydıramaz bir nefeste içmekten beni.

Giymişim aşkın ateşten deli gömleğini,
Kimse soyduramaz sevdalı yüreğim yandığı halde.
Yakalamışım kıskıvrak sevda feleğini,
Kimse kurtaramaz elimden yalvarıp yakardığı halde.

Bestelemişim aşkın en yanık türkülerini,
Kimse söyleyemez dertli benim gibi.
Dermişim aşkın rengarenk muhammedi güllerini,
Kimse şakıyamaz sevda ağacındaki aşkın bülbülü gibi.

Taramışım saçlarımı aşkın tarağıyla,
Kimse bozamaz modelini,
Almışım başımı avuçlarımın arasına,
Kimse alıkoyamaz seni düşünmekten beni.

Çıkmışım aşkın uçurumlu dağlarının doruğuna,
Kimse indiremez beni oralardan.
Alışmışım aşkın zemheri soğuklarına,
Kimse ısıtamaz beni başka sevdalardan.

Oturmuşum aşkın sevda sofrasına,
Kimse kaldıramaz beni doymadan.
Bismillah diyerek başlamışım yemeye,
Kimse kaçıramaz bereketi aşk soframdan.
07/06/2007