kimse sevemez ben gibi yüreğini parçalıyasıya
kimse öpemez hasretin kan revan gözlerinden hürmetle.
kimse bekleyemez
beklemek uğruna yitmeyi.
kimse tutamaz ellerinden hıçkırıkların
unutarak rengini tebessümlerin
yaşayarak gülüşlerde ölmeyi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
