Kimse  seni anlamadı  sili verdiler
Bi  gonca  gül idin kırı verdiler
Bi karara varıpta  sürü verdiler
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Her dalda  çiçek olur  bilemediler
Can kulagıyla bir seni dinlemediler
Kendileri karar  verip  söylemediler
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Bir anaki  bekliyor  asker yolunu
Başına yagar bacımın karmı tolumu
Nasıl reva  görmüşler  sana zulümü
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Anlayanlar bildiler  senin degerini
Hiç kimse dolduramaz senin yerini
Çaldılar  yürekten emegini alın terini
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Hayran oldum sesine  beni bagladın
Seni çok üzdüler  nasıl  ağladın
Bendeki bu yüregi  inan  dağladın
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Her şeyden öncesi anasın ana
Üzülme  bacım tavsiyemdir  sana
Unutmaki hak teala  haklıdan yana
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yüregin yanar dağ kor  fışkırıyor
Sesinde  cevher var dost haykırıyor
Malesef haksızlar haklıyı kırıyor
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yaşarîm  gönlünde kin ile  çoştu
Dost için nice yar engeller  aştı
Akıl ermez bu işe  şaştıda şaştı
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yaşarî 
11-05-2006 
ROTTERDAM 
HOLLANDA
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 07:53:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)