Kimse seni anlamadı sili verdiler
Bi gonca gül idin kırı verdiler
Bi karara varıpta sürü verdiler
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Her dalda çiçek olur bilemediler
Can kulagıyla bir seni dinlemediler
Kendileri karar verip söylemediler
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Bir anaki bekliyor asker yolunu
Başına yagar bacımın karmı tolumu
Nasıl reva görmüşler sana zulümü
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Anlayanlar bildiler senin degerini
Hiç kimse dolduramaz senin yerini
Çaldılar yürekten emegini alın terini
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Hayran oldum sesine beni bagladın
Seni çok üzdüler nasıl ağladın
Bendeki bu yüregi inan dağladın
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Her şeyden öncesi anasın ana
Üzülme bacım tavsiyemdir sana
Unutmaki hak teala haklıdan yana
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yüregin yanar dağ kor fışkırıyor
Sesinde cevher var dost haykırıyor
Malesef haksızlar haklıyı kırıyor
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yaşarîm gönlünde kin ile çoştu
Dost için nice yar engeller aştı
Akıl ermez bu işe şaştıda şaştı
Yordular üzdüler kırdılar bacım
Yaşarî
11-05-2006
ROTTERDAM
HOLLANDA
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 07:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)