Kimmiş Şiiri - Fikret Yıldırım

geçip de gidenin şerbetine yatırdım sevgimi
-bilmiyor musun sen kim olduğumu peki
nefesinim ben gecendeki -şimdindeki
suyunum yüzünü yıkarkenki –içtiğindeki
gözünüm –göremediğindeki
hissinim yüreğinde –parmak uçlarında
bulut olurum -örtünürsün
yağmur olur -ağlarım
simurga bindiririm de seni -kaf dağı’nda beklerim
eşyada ararsın beni –ayak izlerinde tavşanın
tüylerinim diken diken -ürperirkenki
bakışlarındayım oysa deniz kartalının –sevda gibi
süt çeşmesindeyim ben annenin –ılık ve mavi
dudaklarınım öperkenki –korkma yum gözlerini

usulca aç şimdi kapıyı –alnının ortasındaki
tut soluğunu ve hiç kırpmadan kaldır göz kapaklarını
gördün mü bak şimdi
kimmiş karşındaki