Eskimiyor artık evler,
çünkü ruhsuzlar.
Çünkü bahçelerinden, erik çalmıyor çocuklar!
Tulumbalar su basmıyor,
yok, örülmüş kuyular.
Kemirmiyor kiremitlerini;
kuşboku asidi.
Avlusuzlar,
kâgir duvar.
Ceviz, meşe, kayın
ve işçiliği ahşabın,
yok, artık yenilerde.
Tik tak, tik tik, pratik!
Ama medeni, ama moderni.
Demir, beton, çelik
ve zamana yenik,
parıldıyor her yerleri,
Kimliksiz zamane evleri.
Kayıt Tarihi : 20.11.2022 04:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Olgun Önder](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/20/kimliksiz-zamane-evleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!