Kimliksiz Yolcu Şiiri - Mahmut Tonbul

Beni bıraktılar bir dağ başına
Ölmüşüm orada
Güneş doğmuş üzerime
Sonra usul usul yağmur yağmış
Hayalle gerçek arası
Hatırlıyorum damlaların dokunuşlarını
Baykuş sesine uyandım
Griydi gökyüzü
Sakallarım uzamış
Nefesim ağır ağır sızıyordu arşa
İrkildim
Çokça zaman geçmiş
Cüzdanım düşmüş cebimden
Kimliğime baktım, adım silinmiş
Hayalet kadar adsız
Gölge kadar sahipsiz
Yaralarım kabuk bağlamış
Acıları dipdiri
Rüzgar deli dehşet
Bir uğultu bırakıyor kulaklarıma
Kimse yok,
Belki de ben de yokum
Ulu orta çakal sesleri
Çocukluğuma karışmış
Ayaklarım çıplak
Yosun tutmuş izlerim
Şuramda bir ateş, kor gibi
Nar gibi küllerini savuruyor
Kim bilir
Belki de doğuyorum yeniden
Bir dağın başında
Bir ölüden...