KİMLİKSİZ GüLüŞLER Şiiri - Yorumlar

Kardeş kardeşi vururken
Akan kanlar kimin değirmenine…

Kaleminiz hepimizin sesiydi yine, öğretmenim! Bunu anladığımız gibi anlayabilseler keşke! Kutlarım, yüreğiniz var olsun...Sevgi ve saygılar...

Alnında vebalin kanlı busesi
Vicdanlar tepkisiz,hissiz duyarsız
Yürekler dağlayan,yakan bu sesi
Bari biraz olsun,işit,duy arsız?

Tebriklerimle şairem.Cinaslı bir dörtlükle ,yürek feryadınıza ses olmaya çalıştım,umarım kabul buyurursunuz.

Gülmek oldukça bulaşıcı ama grip gibi zararlı olmanın aksine kişileri bir arada tutucu, sağlığa sayısız yararı olan bir olaydır.

Gülmenin de bir ayarı, bir zamanı var. Acıya da gülünmez ki...

Ömür boyu; sağlık için biraz gülümseyelim ama herşeye değil.

Karşımızda bir nesil ağlarken değil,

Bir millet yok olurken değil,

Genç nesil katledilirken değil,

Tamam. Belki biz yumuşak döşeğimizde yatabiliriz ama hiç olmazsa içimizden üzüntü rüzgarı gelip essin. Yüreğimiz biraz hüzünlensin.

Bu gün de şu kadar insan ölmüş ve katledilmiş denilince; aklımız ve gönlümüz, bunu normal bir olay gibi algılamasın. Hiç olmazsa bunu hissedelim. Çevremizdekilere hissettirelim.

“Alman papaz demişti ki” diye başlayan cümlelerle Martin Niemöller’ e ait olan o meşhur bir anekdot vardır.

“Naziler komünistleri alırken sesimi çıkarmadım, evet, ben bir komünist değildim. Sosyal demokratları hapsettiklerinde sesimi çıkarmadım, evet, bir sosyal demokrat değildim. Sendikacıları almaya geldiklerinde sustum, evet, ben bir sendikacı değildim. Benim için geldiklerinde ise, buna karşı çıkabilecek kimse kalmamıştı...

Bakıyorum da, biz de seyrediyoruz ama bir gün sıranın, biz seyredenlere de geleceğini unutmayalım.


Bu güzel konuyu ustaca ele alan kaleminizi ve yüreğinizi kutlarım.......saygılarımla........

Şiiri okurken ,Kimliksiz Ölüler diyesim geldi.Yaşarken birbirine düşman edilen insanlar ,ölünce göz yaşları ortak akan analar.Sonra da ;

'Bizler savaş ölüleriyiz, Bundan böyle karşı-karşıya değiliz;
Bildiririz' ****Diyen Özdemir ASAF dizeleri geldi aklıma.

Bu akan kanların kimlerin değirmennine gittiği belli. Adres ortada. Ama anlayan yok. Her gün kayarken ayağımız altından toprak. Her gün yaşanırken acılar. 'Analar ağlamasın' derken , her gün ağlatılan analar.

Ateş düştüğü yeri yakıyor. Bizler ne kadar yandık desek de, asıl evladını kaybetmiş anaya, sormak lazım o acıyı. Allah kimseyi evlet acısı vermesin diyerek.
Heradot'un her daim geçerli sözünü de anımsayarak ...Ölümüm bile sıralı olmasını dileyerek.

****'Savaş zamanında babalar oğullarını, barış zamanıda ise oğullar babalarını toprağa verirler'***

Kalemin daim , yolun açık olsun arkadaşım.Emeği geçenlere de teşekkür ederim. Selam ve saygı ile.

Akan kanların kimin değirmenine gittiği ve ona yardımcı ellerin de kimler olduğu belli.Halkımızın artık kalıplardan çıkıp vatanı ve milleti için bütün olma zamanı.Bilim hızla ilerlerken ve değerli bilim adamlarımız varken ülkemiz hala anlamsız savaşla debelenip geriye gitmekte ,götürülmekte.Biraz akıl ve duyarlılık...SİZİ GÖNÜLDEN TEBRİK EDİYORUM GÜZEL ANLAM YÜKLÜ ŞİİRİNİZ İÇİN NAİME HANIMCIĞIM++ANT.

Dusunuyorum bazen.. Tek bir ah'inda yanina kostugum, tirnagini biraz fazla kesince cani yanacak diye icimin titredigi oglum.. Onu emekle buyuttukten sonra o asker uniformasini giyince ana kuzusu olmuyor mu? Bi ana dogurmus olmuyor mu..?

'Er' derken 'Asker' derken onun kani ucuz mu? Anasi, bacisi, esi, dostu, nisanlisi, sevgilisi yok mu..?

Ne cabuk unutuyoruz sehit haberlerini.. Kaldigi yerden devam ediyor duzen.. Yine annelerin kucagi bos, yatagin diger yani bos, sofranin basi bos, yetimlerin eli bos..

Cok guzel bir ozetti siiriniz Naime hanim.. Tebrik ederim guzel yureginizi, kaleminizi..

Daha ne kadar sürer bu suskunluk
Konuş hadi söyle ne bu durgunluk
Hoyrat gelin kaldı eli kınalı
Çökmüş yüzlerine derin solgunluk

.../...

Fersiz, donuk gözden mat bakışmalar
Bizden, sizden sebepsiz takışmalar
Ceviz kabuğu doldurmaz atışmalar
Kimliği nedensiz yitirir gülüşler.........B.B.


Şair toplumun aynasıdır, gördüğünü yansıtır; Bu şiirde o toplumun aynadan net bir görüntüsü olarak önümüzde duruyor, hemde konveks aynadan bir görüntü olarak... Ancak işine gelmeyen yine görmemekte ısrarlı, başlarını gömebildikçe derine gömsünler tekmeyi bir yerlerine yediklerinde anlarlar dünyanın kaç bucak olduğunu...
Bir yerlere yalakalık, yağdanlık olarak ceplerini doldurmanın onları kurtaracağını sananlar ne büyük bir yanılgıya düştüklerini günü geldiğinde anlarlar ancak...
Şaşarım bunlar hiç mi tarih bilmez, hiç mi okumazlar, hiç mi dinlemezler...

Bu güzel şiir yüreğimize ses olmuş en yüksek volümden seslenir; Duymayanlar davul zurnada çaldırsak duymazlar...

Sonsuz kutluyorum Naime Hanım Kardeşim... Selam ve Saygımla...++

Bir çare var, biliyorum
Anlatamıyorum…
Yeter!
Çıkarın başınızı gömdüğünüz kumdan
Kurtulun emperyalizmin
İğrenç tuzağından
Bakın da görün artık
Bu kaçıncı anadır bağrına taş basıp
Evlat diye kara topraklara sarılan
Kaçıncı kez acıyla, kanla yoğuruldu bu vatan…

Evet hani biz kardeşçe yaşıyorduk ya,hani Çanakkale de,kurtuluş savaşında emperyalist ülkelerin sıktıkları o kurşunlara beraber göğsümüzü siper etmedik mi? Şimdi ne oldu da kalleşçe silahlar sıkılıyor.Analar ağlıyor,beşikte ki çocuk öksüz kalıyor.
Baştan sona harika bir şekilde kaleme alınmış ve içerisinde yaşadığımız elim durumu bize anlatan anlamlı bir şiir,yürek sesiniz hiç susmasın arkadaşım.Tam puan ile sayfamda,saygı ve sevgi ile sağlıcakla kalınız öğretmenim.

Değerli Öğretmenim,Belliki sizinde heran içinizi kemiren aynı duygular,aynı çaresizlikler ve gözlerimizin önünde cereyan eden oluk oluk kanın aktığı bir Dünya... Ve kimin kime ne yaptığı bile belli olmayan bir kaos ortamı bu içler acısı durumdan da en çok zarar gören,bölgedeki islam ülkeleri ve bizim Vatanımız...Acaba diyorum,bütün dünya anlaştıda, illaki bizi mi haritadan silip parçalamak istiyorlar..! bu nasıl bir curcuna,yoksa gerçektende emperyalistler yeni silahlarını deniyebilmek içinmi böyle bir ortamı bilerek yarattılar..birde ellerinde birikmiş miadı geçmek üzere olan cephaneleri var,onlarımı elden çıkartıp,fabrikaları yeni mallar üretsin,üretemesse haliyle musluğun suyu kesilecek..Mutlaka bütün bu sebeplerin, böyle bir ortamın oluşmasında,ben,yan etkilerinin olduğuna inanıyorum..Peki bizleri yıllardır yönetenler,danışmanlar,devlet erkanı,paşalar göremedilermi bizim böyle bir kaos ortamına sürükleneceğimizi..Bence,devletin en tepesindekiler gördüler, ama onların da nemalanacağı,çıkarları olan ilişkileri vardı o ortamın içinde...Ve sonucunda geldik işte tabiri caizse o zurnanın zort dediği son deliğe.. geldik işte böyle acınacak bir duruma...şimdi aşağı tükürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık..Mengene gibi sıkıştırdılar bizi bir köşeye..İnşallah bu işin sonunda kabak,çok kötü bir şekilde bizim başımıza patlamaz.Değerli Öğretmenim,şiir beni elimde olmadan nerelere götürdü,bana konuyuda dağıttırdı ama kusuruma bakmayın yine yüreğim kabardı,içim içimi yedi..İnanın bu duyugü yüklü, yürek sesinizle kaleme aldığınız güzel şiir beni derinden etkiledi..Kaleminize,yüreğinize sağlık..Değerli şahsınızı ve son derece anlamlı şiirinizi gönülden kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..

Konusunun bire bir örtüştüğünü düşündüğüm şiirimden üç kıta´yı ekledim, Uygun görürseniz sevinirim,teşekkürler..

Kimi saltanat peşinde,kimi petrolün.
Elbet ahi tutacak,onca mazlumun
Unutulurmu sandın,yaptığın zulmün
Çıkarlar uğruna gitti insanlık
**
Güvendiğin dağlara karlar yağarda,
Birgün sende kalırsın,mutlaka darda
Buldunmu huzuru,o kanlı malda..!
Çıkarlar uğruna gitti insanlık.
**
Bak o kara günler,ne çabuk geldi
Ektiğin fırtına,sözlerin seldi
Mangalında küller,uçupta gitti.
Çıkarlar uğruna, gitti insanlık... ....Mahmut M. Özdemir

çok beğenerek okudum