Gökyüzünün esiriydi zira yüreğim
🍁🍁🍁🍁🍁
Damladım yağmur gibi, kimliksiz ceset oluverdim
🍁🍁🍁🍁🍁
Sualsiz bir vuslatın fırtınasında soyundu suretlerim
🍁🍁🍁🍁🍁
Ahladım, vahına vuslat oldum efkar gemisinin
🍁🍁🍁🍁🍁
Belki de ruhun feryadıydı, arsızca ömre çalan gülüşlerim
🍁🍁🍁🍁🍁
Aktım, yol buldum, fikrime soygundu insan kimliğim
🍁🍁🍁🍁🍁
05.10.2018
Aygül Mudurlu
Kayıt Tarihi : 5.10.2018 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Velhasılı Kelam Kitabımdan
![Aygül Mudurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/05/kimliksiz-ceset.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!