Kimliksiz bir adamın güncesi

Kimliksiz Bir Adamın Güncesi...

Yine bir şair ölüyor içimde.
Sakın .! el uzatmayın...
Kimsenin el uzatmasını istemediğim ölümleri alırım ben yanıma.
Sakın.! tek bir kelime etmeyin...

Aklımın uçurumları manasız bir fetih öncesinde
Sakın tutunmayın.! düşersiniz...
Her savaştan mağlup çıkmış bir kumandan yorgunluğundayım
Geri çekilin.! yenilirsiniz...

Kızıl bir cehenneme sattım gözlerimi,umutlarım yangın yeri
Yaklaşmayın.! yanarsınız...
Harf harf biriktirdiğim sevdalarım umut tacirlerinin elinde bir oyuncak gibi
Gidin burdan.! kırılırsınız...

Omuzlarında sabahladığım çirkin bir vedanın katlindeyim
Sakın yapma demeyin.! katiliniz olurum...
Cümlelerim saldırgan bir eşkiya gibi.
Nolur yaklaşmayın.! imgelerinize kan davası güderim...

Kolu kanadı kırılmış gülüşlerimin etrafını süslüyorum,aldandığım yüzlerde
Üzülmeyin.! ilk aldanışım değil bu...
İnandığım yalan vaatlerin yıl dönümünün, sakar sarhoşluğundayım bu gece
İnanmak senin hatan değil demeyin.! sizede inanmıyorum...

Hiçbir sevdam sürreal değildi oysa;
Zemheride üşüttüğüm dudaklarıma yapışabilseydi buseler.
Başı dik ve iffetli kalmalıydı sevdalar,doğruluk sancağını yüreğine dikebilmeliydi gururla.
Yitmeden ve yitirilmeden izlemeliydim inançlarımı.
Uzak durun artık benden.! tahammülsüzlüğümü bağışlayın...
Zehirli bir ölümün yolculuğundayken
Uzak durun artık içimden.!

Dönüşü olmayan sürgünlerime bulaştırmayın ayak izlerinizi
Ayak izlerimde kaybolursunuz...
Dar vakitlerin katiliyse isimlendirilemeyen aldanışlar
Kimliksiz bir adamın güncesinden haykırıyorum
Nolurrr gidin artık içimden...!
İçimde ölmenizden korkuyorum...

Ümit Akın.
03.05.2013