Kimliksiz Şiiri - Özdemir Aydın 2

Kanadı Kesik

Kimliksiz bir göğ kurşunla vurulmuşum.
Şehrin üzerine yağan çığlık sesleri kesilmişti.
İki kanadım da kesik, yorgun bir halde,
Bir duvar çivisine asılmıştım.
Kanım, şehrin dört bir yanında oluk oluk akarken,
Acılarımı, gecenin soğuğunda elleri donmuş,
Sabahın olmasını çığlıklar atarak bekleyen sokak çocuğu hissediyordu.
İnsanlık, büyük bir aklaki çöküntü yaşarken,
Caddelerdeki kalabalığın içi boşaltılmış,
Beyinleri esir alınmış,
Tüm organları para tüccarları tarafından yönetilirken,
Hissiz, duygusuz, şehvani canavara dönüşmüş,
Kadavradan başka bir şey değillerdi.
Ben artık iki kanattan yoksun,
uçma becerisi elinden alınmış esir bir kuştum.
Kimliğimi, dilimin altına gizledim,
Acılarımı kanıma karıştırarak akıttım,
Gözlerim yavaş yavaş derin bir uykuya dalarken
öylece öldüm.