Yılda üç ay oruç tutan
O benim işte o benim
Islatıp ekmeği yutan
O benim işte o benim
Daima arkada duran
Saz ile halkı coşturan
Ekmek peşine koşturan
O benim işte o benim
Sıcakta sararıp solan
El ile mercimek yolan
On dördünde evli olan
O benim işte o benim
Kafasında eski sarık
Taban nasır eli yarık
Ayağında yırtık çarık
O benim işte o benim
Adımızı köylü koyan
Utansın bizleri soyan
Ara sıra karnı doyan
O benim işte o benim
Acıya masumca gülen
Bir ekmeği üçe bölen
Elliye gelmeden ölen
O benim işte o benim
Sofraya gelince soğan
Kokudan gözleri oğan
Arpa yolunurken doğan
O benim işte o benim
Remzi'nin adını silen
Herkesi tanıyıp bilen
Göbeği dağda kesilen
O benim işte o benim
Kayıt Tarihi : 18.7.2014 13:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!