Kimliklerin Köşeleri Şiiri - Ahmet Durgut

Doğarız, nedense ağlarız?
Büyürüz, sevmeye başlarız...
Okul köşeleri, Mahalle köşeleri, İnternet köşeleri,
Sevip de sevilirsek
Yeşermeye başlarız...
Telefon köşeleri, Sahil köşeleri, Disko köşeleri.

Evlilikte birleşirsek
Neşelenmeye başlarız...
Karyola köşeleri, Yastık köşeleri, Banyo köşeleri,
İşler uymayıp ters giderse
İsyanlara başlarız...
Meyhane köşeleri, Kumarhane köşeleri, Tımarhane köşeleri.

Minare'yi kılıfına uydurursak
Beyefendiliğe başlarız...
Rüşvet köşeleri, Vurgun köşeleri, Yolsuzluk köşeleri,
Çok büyük bir suç işleyince
Adaletin önünde kaşınırız...
Nezarethane köşeleri, Mapusane köşeleri, Hücre köşeleri.

Ölüm bize yaklaşmaya başlayınca
Nefes nefese aranmaya başlarız...
Cami köşeleri, Tövbe köşeleri, İman köşeleri, Cennet köşeleri,
Elbet doğrusunu oraya gidenler bilir
Orası ORADA nasıldır acaba?...
Kabir köşeleri, Mahşer köşeleri, Hesap köşeleri.

Becerenler burada becerdi...Beceremeyenler yellendi!
Yakalananlar yakalandı...Yakalanamayanlar uçtu gitti!
Yakalananlar ne hikmetse, Hâlâ yine Dört Köşe...;
Acep hiç yakalanamayanlar hayatta, Şimdi oldular kaç KÖŞE!...