Kimlik Fotokopisi Şiiri - Furkan Berke Can

Kimlik fotokopisidir bu dizeler
En iyisi ilkiyle, uzatmadan başlayayım
Benim dünyam kendi içimdedir, içimde yaşarım
Mesela bugüne kadar hiç aşık olmadım
Aşk ve gönül işleri pek çetindir
Ayrıca yalana da çok sığınırım
Bilmiyorum,
Belki bundandır yalnızlığım
Yalnızlığı pek de önemsemem
O ne öyle! Herkesle samimi mi olunur?
Samimi olamadığım diğer şey ise aynalar
Niçin kendi görüntüme bakma lüzumu duyayım
Karakterimin aksine, söz verdiysem eğer
Tutmaya çalışırım elimden geldiği kadar
Pek bi' yeteneğim yoktur
Ama insanları dinlemeyi, izlemeyi severim
Çoğu insanın aksine maddiyata ilgim yoktur
Amerikan dolarıdır, avrodur, altındır falan bilmem
Bence banknotun eski gazetelerden farkı yoktur
Hem gazete kağıdı daha iyi değil midir
Fazla isteğim yoktur bi ceketim olsun bi kağıdım
Bunlar mutlu olmam için yeterlidir
Önceleri şiir yazardım
Heceyle, dörtlükle, aşkınla yazardım
Şimdilerde şiir yazmıyorum
Benim yazdıklarım kişisel düşüncelerim ve duygularım
Yalnızlık gibi beğenilmeyi de önemsemem
Ne olacakmış ölçülü kelimeler yazınca sahi?
Saçma biraz ama ben asla tutamam
Küstüğüm birine, eğer varsa, içimden hep sevmişimdir
Hak da veririm aslında karşıdakine ne kızayım ki?
Zaten bu sıkıcı ruha küsmeyip de n'apılır
Mesela şey, ben çok korkağımdır
Bir gün intihar edecek olsam
Öyle delikanlı gibi intihar notu yaz-a-mam
Evvela bir kağıt ve bir kalemi elime alırım
Sonrasında çok düşünmeden dizeler yazarım
İşte bu dizeler gibi