YAŞAM BİLGİSİ Şiirleri:
Yazarken bilgi kavramıyla iç içeydik hep. Sıkça ondan söz ediyor, bir referans noktası gibi bilgiden hareket ediyor ve her zaman bilgiye geri dönüyorduk. Özellikle şiir bilgisi vazgeçilmezdi. Sonra düşünmeye başladım. Duygusuz bilgi ne denli eksikse bilgisiz duygu da o denli eksikti. Yalnızca şiir bilgisiyle değil, yaşam bilgisiyle de yazıyorduk. Bilgiyi duyguyla kucaklıyor; onunla kâh yüzleşiyor, kâh kendi poetik dilimizle açımlamaya çalışıyor, hatta akıl odalarımızda biriken bilgiyi yeri geldiğinde sorguluyor, bazen öfkeleniyor, isyanımızı haykırıyor, böylece şiirde kendiliğimizi oluşturuyorduk
O halde şiir bilgisi aynı zamanda yaşam bilgisiydi. Diğer bir deyişle, yaşamdan süzülendi… Bu dosya işte bu farkındalığın ürünüdür.
….(Yaşam Bilgisi 1) - Kimlik Bilgisi….
kimliği lağvedilmiş
sömürgede dolaştık biraz
gidilmeyen yollar
geri dönülmeyenler
kafa karıştırır hep
gittik işte!
adı konulmamış şiirlerden
adını yitirmişlere
kendine çekilmek mi bu
kendinden çekilmek mi?
nereden bilecektik ki uzardı boyumuz
adımızı bulurduk
toza bulandıkça yolumuz
(ADA Dergisi: Kış-Bahar 2012, Sayfa 6)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 20.3.2012 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
keşfine çıkandın sen..
hep kuzeyi göstermeyen pusula yüreğinle
tutup götürdün beni kendi çölüne
vahanda esmedi rüzgar
kırılan bir hayalle
kendime döndüm yine!..
işte tam da orada dizelendi şiir ve aşk...
dedim,sevgili Naime..bu güzel yazı-şiir üstüne...kutlayarak sevgiyle...
Şu insanlardan hangisi ben`im?
Hele sen şu kavgayı, gürültüyü dinle,
ağzıma, sözüme kulak asma.
Hem sen beni elden çıktı bil.
Yoluma kadeh madeh koyayım da deme.
Önüme ne çıkarsa tuzla buz ederim.
Hem ben tıpatıp sana benzerim.
Ağlarsan ağlarım,
gülersen gülerim.
Asıl sen vardın ortada,
ben senin elinde bir ayna.
Sen yeşillikte bir ağaç,
ben senin gölgen.
Ben senin gôlgen olduktan sonra
hemen gider kendime bir dost ararım
kurmak için yanında çadırımı,
ararım bir taze gül fidanı.
Sonra sâkinin kapısına varır,
vurur testimi kırarım.
Sonra oturur bardak bardak içerim
ciğerimden akan kanı
Mevlana Celaleddin
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)