Leyleğin yuvadan attığı yavruyum
Zayıfım, küçüğüm biraz.
Kardeşlerim yaşasın diye
Annem bile tanımaz
Annem bile tanımaz,
Payımı üleşir kardeşlerim.
Dünyanın kanunu böyleymiş!
Kime, ne derim?
Kime, ne derim?
Göç var, yolculuk var;
Kanadımda takat yokmuş
Uçacak kadar.
Uçacak kadar
Büyümedim diye
Azmetmiş annem
Beni katletmeye
Beni katletmeye
İlk talip annemdir.
Çünkü cesedim
Kardeşlerime yemdir
Kardeşlerime yemdir
Bedenim, gülüşüm, umudum
Mazlumlar içine adım yazılmış,
Ben leyleğin yuvadan attığı yavruyum!
Kayıt Tarihi : 3.1.2020 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!