ikide bir unutuluyorum
nerede bir kalabalık olsa.
önüm arkam sağım solum karbondioksit
sakinleştikçe kırılan ender bir çocukluktur benimki
kırıldıkça içimde bir şey çoğalan bir geçmiş zamandır
bu bitmeyen cümledeki...
soyulmuşum kendimden
henüz haberim oldu
ve zayii kıvamında hükümsüz kaldı kaybedilenler
adı
'kim'lik oldu...
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!