Kimliğini kaybetmiş bir insan
dolanıyor boşlukta,içinde kör bir lisan
gönlündeki acı geçer mi?
kaç vakit sonra ne zaman?
Muhtaç yaşamış ömrünce sevgiye
hep sevse de tek sevilmemiş
gözündense yaş hiç eksilmemiş
ağlamış her vakit,herzaman
sonu ise boşlukta bir sela...
ve üç-beş müslüman; namazını kılan...
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!