Kimliğini Gösteren Eylüller

Bir zamanlar ayakları yere basıyordu sevgilerimizin
Toprak kokuyordu yağmur sonrası
Mâvi bakışlarımız vardı bütünlüğümüzün değişmez parçası

İlk önce beklemeyi unuttuk
Annesinin gözlerine bakarak karnını doyuran bebekleri
Uçmayı öğrenmeye çalışan rengârenk kelebekleri

Sonra özlemeyi unuttuk
Delifişek delikanlıların cesâretini
Kerem’in Aslı ile başlayan esâretini

Derinde soğuk parıltılar beliriverdi
Uçuracak kadar kuvvetliydi kasırga
Ki kaçınılmaz bir sondu cezâ…
Kimliğini gösteren eylüller girdi gülistanımıza

Şimdi …

Korku,cinnet ve kavga var reklam panolarında
Hormonlu tedâvileri öneriyor diziler
Yerkabuğunu deliyor geceden faydalanan salya
Zehirli kan satışı yapıyor bankalaşan dişliler
Binâları tartmaz oldu zavallı kirişler

Betonlar sur olmaktan korkuyor
Çelik bir dünyâ gibi parlıyor ganimet
İnsanlığını tâtile gönderenlerin mâsumiyeti(!) bayrak olmuş
Caddelere akıyor sel rengindeki binlerce kızarmış et
Bu koku çağları aşan gözyaşlarına dâvet

Perdelerin karardığı atmosferle kurulamıyor denge
Buğday tarlalarında kibir yetişiyor
Özlenen tomurcuklar açamıyor gelinliklerde
Ormanlar susuz …
Nehirler susuz…
Kuşlar susuzluktan perîşân
Söylenen şarkıların hepsi demir makâmından
Kapılarını sürgüleyen ölümü bile ağlatan…

Oysa bütün âlemlerin tek sâhibi vardır
Secdenin rüzgârıyla kanatlanır cennetler

Allah’ım terbiyemizi yönetebilme gücü ver…

Dursun Tiftik

*Terbiye:1-Besleyip yetiştirme 2-İlim öğretme 3-Alıştırma 4-Edeb öğretme 5-Lezzet verme 6-Araba beygirinin dizgini (Kâmûs –ı Türkî, Şemseddin Sâmi)