Kimliğimiz, Değerimiz; Ormanımız Ciğerim ...

“Benim ormanımdan bir dal kesenin
Ben de hiç acımam başın keserim “ *
Ağaç,odun deme canım kardeşim
Orman, gözüm,kalbim, canım, ciğerim...

Duydun mu ne diyor, Dahi Padişah
Kaç asır önceden...? Ah vatanım ah!

Senin hayatına kastedenler var!
Düşmanlarımızı mestedenler var!

Ateşi atıp da canım ormana
Kıyan hainler var, binlerle cana!

Iraka saldıran caniler gibi...
İnsanlıktan yoktur zerre nasibi!

Yıllarca harcama, yıllarca emek...
Unutma, her ağaç bir insan demek!

Bir fidanı kesen bir gence kıyar
Sonra da kendini insan mı sayar?

Ormanı yakan var, yaktıranlar var!
Milleti canından bıktıranlar var!

Bu aziz vatanım benim çöl olsun...?
Vatanı seven de yansın kül olsun...?

Hayır efendiler, hayır yağma yok...
Bu aziz vatanın aşıkları çok!

Ormanlardan size bir dal kestirmez!
O “kahpe rüzgâr” ı artık estirmez...

Haydi ormanı kes, golf alanı yap
Kandır saf milleti, milyarları kap!

Yağma yok, bu yurdun sahipleri var!
Şanlı Fatihlerin naibleri var!

Orman vatanımın elbisesidir.
Güzelin, yiğidin gür nefesidir!

Ormanı kesen var, kestirenler var!
Hayasızca terör estirenler var!

Ey yurdun sahibi, tedbirini al;
Zalimler, hainler kurmasın hayal!

* Fatih Sulltan Mehmet Han