Kimliğimiz Şiiri - Zekeriya Gedik

Tanımak istiyorsan, doğruyu arıyorsan
Kimliğin soruyorsan Nuh’a dayanır soyun
Altaylar eteğinde atamız devlet kurdu
Mete olunca adı, düşmana korku saldı

Bir zamanlar‘Baç’ aldı Çinliye set kurdurdu
Düşünce tuzağına Çinliye mahkûm oldu
Mesleği demircilik kılıca hayat sundu
Silah yaptı Avar’a sonra korkusu oldu

Gönül ferman dinlemez bey kızına vuruldu
Seven değilmiş beyim kudurdu ha kudurdu
‘ Bir köle nasıl olur kızımı benden ister’
Diyince, ataların yeniden devlet kurdu

Yedi yüz elli birde Müslüman’a dal oldu
Çinliye darbe vurdu bir beladan kurtuldu
Allah nasip eyledi sonra İslâm’a girdi
Şerefli ümmet oldu ezilenler kurtuldu

Selçuklu oldu adı toprağına sığmadı
Horasan oldu yurdu Gazneli’ye vermedi
Tuğrul olunca adı Selçukluya baş oldu
Komutanı Çağrı Bey ona da kardeş oldu

Gördükleri rüyalar, o yemyeşil ovalar
Kardan soğuk pınarlar içinde sırlar saklar
Tarih bin yetmiş birdi Malazgirt ovasında
Bizans kendi yasında Alparslan fatih oldu

Alpaslan’ın eline şaşkın düştü Diyojen
Öldürmedi Alpaslan vardı onları gören
Miryokefelon ile Anadolu alındı
Tapuya sıra geldi o dedenden hediye

Danişment ve Mengücek Saltuk, Artuk ve Çaka
Sultandan emir aldı gezdi Anadolu’yu
Latin adlar silindi Türkçe adlar konuldu
Anadolu bizlere bir güzel vatan oldu

Süleyman baş bilindi görev ona verildi
İznik merkezi oldu devletimiz kuruldu
Adı yine Selçuklu, Anadolu devleti
Kuranları imanlı istiyordu cenneti

Bizans, Rum ve Ermeni durmadı diş biledi
Haçlı sürüsü geldi çok can yaktı el aman
Sürgün edeceklerdi Atan fırsat vermedi
Vatan yapacaklardı buydu kâfirde rüya

Şühedanın kanı var Anadolu verilmez
İhanet edenlerin yüzleri asla gülmez
İşte senin mefkûren başkasına verilmez
İnşallah bu toprağa düşman daha giremez

‘Su uyusa uyuma’ bilin düşman uyumaz
Kâfirler bu toprağa bir daha dokunamaz
Bin iki yüz kırk üçte kötü bir gidiş oldu
Kardeş kardeşe düştü Moğollar yurda doldu

Sıvasın doğusunda alçakça vurgun yedik
Bedelini ödedik zehir idi tefrika
Dağıldı birliğimiz Sultan Baybars’a dedik
Sönen ümit kandili yeniden yanıverdi

Sözleri dinlenmedi valiler isyan etti
Devletimiz yıkıldı, kâfirler bize güldü
Bir rüya yaşanırken deden Ertuğrul geldi
Neşe doldu gönlümüz tahta geçip oturdu

İslâm’ın gölgesinde vaki olunca ölüm
Efendimin izinde bey oldu Osman oğlu
Kur’an ile kaimdi Muhammedi yaşadı
Adaleti daimdi Allah’a can adadı