Ne şairlik aşkım var, ne şiire hevesim
Yenik girdim hayata, baştan mağlup bir kes/im
Şu paçavra dekorda yitirilmiş bir sesim
Kendi öz boğazında kanayan bir nefesim
Öyle çok savruldum ki, uçtu başımda fesim
Öksüz notalarımda, ölü gibi bir es im
Çarunaçar alıştım evimdir ki kudesim
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Tavanı çökük şehirlerde sesi kısılmış kuyruğunu kıstırmış beklemekteyiz...
Kutlarım anlamlı şiirinizi..
Hoş geldiniz
Çok teşekkür ederim
Hürmetlerimle efendim
Böyle gördüler bizi,
"RUHSUZ, CANSIZ, DEĞERSİZ..."
Yakışandı
Onlara göre, "TOPLUMSAL HİÇLİK!"
Kendileri yaşasındı yeter ki
Sahip olsunlardı, her şey onlarındı zaten,
Gerisi
"Bir resim"
Cansız, kimsesiz!
Sanırım böylesi çaresizlik
Hiç yaşanmadı!
Adını bile koyamadık, "hiçlik" dedik...
Tebrikler Suphi Bey...
Evet hocam, her zaman yorumlarınız, şiirin çok üstündedir.
Elimde olmadan, toplumsal duyarlılığın çok fazladır. Çocuklara ve yaşlılara karşı merhametim, beni ezecek seviyededir.
Bütün samimiyetimle, bu kadar çok duygusal olmak istemezdim. Ama mizahın böyle.
Tekrar tekrar teşekür ederim
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta