Ne şairlik aşkım var, ne şiire hevesim
Yenik girdim hayata, baştan mağlup bir kes/im
Şu paçavra dekorda yitirilmiş bir sesim
Kendi öz boğazında kanayan bir nefesim
Öyle çok savruldum ki, uçtu başımda fesim
Öksüz notalarımda, ölü gibi bir es im
Çarunaçar alıştım evimdir ki kudesim
Suskunlar mahallesi diye geçer adresim
Çıkmaz sokak sonunda, duldadadır kümesim
Çırpındıkça daralıp kırılmıyor kafesim
Kalbine giremeyip yar den yarsız bikesim
Ben diye gördüğünüz nefes alan bir resim
.....20.08.2024..........
Suphi Sekü
Kayıt Tarihi : 20.8.2024 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım anlamlı şiirinizi..
Hoş geldiniz
Çok teşekkür ederim
Hürmetlerimle efendim
"RUHSUZ, CANSIZ, DEĞERSİZ..."
Yakışandı
Onlara göre, "TOPLUMSAL HİÇLİK!"
Kendileri yaşasındı yeter ki
Sahip olsunlardı, her şey onlarındı zaten,
Gerisi
"Bir resim"
Cansız, kimsesiz!
Sanırım böylesi çaresizlik
Hiç yaşanmadı!
Adını bile koyamadık, "hiçlik" dedik...
Tebrikler Suphi Bey...
Evet hocam, her zaman yorumlarınız, şiirin çok üstündedir.
Elimde olmadan, toplumsal duyarlılığın çok fazladır. Çocuklara ve yaşlılara karşı merhametim, beni ezecek seviyededir.
Bütün samimiyetimle, bu kadar çok duygusal olmak istemezdim. Ama mizahın böyle.
Tekrar tekrar teşekür ederim
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)